New York, baby:D

New York e mye meir en berre en by! It´s a crazy town! Vi hadde totalt ti daga i dinna store, store, STORE byen. Fristelsa overalt. Ikkje bra for to blakke backpackera paa et stramt budsjett!:P Men alt i alt synst eg vi klarte oss ganske bra;) Vi kjoepte en tredagers sightseeing bussbillet for aa faa sjaa mest mulig. Endte opp me aa sove paa bussen:P Kvifor? Grunna kjedelige guida og kanskje litt lite soevn om natta...:P Vi budde paa et koselig hostel i Harlem, tha nigga hood. Ikkje spesielt mange kvite der:P Men det va veldi kjekt:) Det heite Jazz on the Villa for dei som skal til NY, vi kan virkeli anbefale det:) Daa vi besoekte Empire State Building skjedde det noko som egentlig skulle vere heilt umulig. Vi hoppa paa bussen (det e hundretusenvis av bussa!), og der veit du, moette vi sjefen til Ailin fraa Puls, Kenny! E det muulig? Random! It's a small world.. Reiste vidare til Frihetsgudinna, som var en heil del mindre enn det vi trudde.. Men det va likevel kult! Og kaldt. Veldi kaldt! Saa PLUTSELIG blei det vaar i NY. 16 grade og sol:) Det va deili:) Hadde fint vaer stort sett heile tida, bortsett fraa dei to siste dagane daa det renga litt. Vi avslutta NY med to heidundrande kvelda. Nest siste kvelden va vi paa Stand Up NY og saag et stand up show. Krampe! Det va morsomt. Irsk bar me shotta som vi ikkje huska navnet paa etterpaa. Arti! Siste kvelden blei vi invitert paa opninga av en ny nattklubb som heite MILK. Endte opp me aa nesten miste flyet, i og me at flyet gjekk klokka seks om morningen, og vi va fortsatt paa klubben klokka to..:P Sprang tilbake til hostellet, skifta, pakka, gjekk sikkert 14 blocks til subwayen og fant ut at visst vi tok airtrain saa kom vi til aa miste flyet. Sprang oppgjen til overflata og grabba en taxi! En, to svisj saa va vi paa JFK! Ypperlig. Og 30 kg me bagasje forsvant fraa skuldrane. Ahh.. Peru here we come!ç

Peru!

Annleis. Ikkje lenger skyskrapara eller folk som boersta haaret med tannkost. Lave folk og lave bygninga. Ein ettermiddag i Lima, og deretter fly til Cusco, den gamle inca-hovudstaden. Ca 3000 moh og TYNN luft. Ingrid faar sjoelvsagt hoegdesjuke. Noko som ikkje var spesielt kjekt me tanke paa den 40 km lange fjellturen som venta. Men saa hoerte vi rykte om et strikkhopp i Cusco. Det skulle visst vere hoegt, tredje hoegste i verden! Vi maatte jo berre proeve det.. 122 meter hoegt, og et adrenalinkick som ikkje kan beskrivast! Herlig!
Saa var det starten paa the Inca Trail, den gamle veien laga av inca-indianarane som gaar fraa Cusco til Machu Picchu. Ailin, aka Fjellgeita, sprang nesten heile veien, og Ingrid, aka Sjuklingen, dassa etter til slutt ilag me Matias, ein herlig svenske med daarlig kondis :P Denne turen gaar ikkje an aa beskrive med ord. Bilda gjer heller ikkje rettferd mot dei fantastiske utsiktene, men dei hjelpe paa:) Det var ein tur blotta for komfort. Do? Niks. Ligge rett paa bakken i klamme, illeluktande telt? Jess sir. Va det verdt det? Ja, kvar en draape me svette (og tru oss, det vart ein del svetting!) og kvart eit einaste myggbitt! Vi gjekk i gjennomsnitt ca 10 km for dag, og veldi mykje oppover! Andre dagen gjekk vi 10 000 trappetrinn (ca 5 km) i oppoverbakke! Bleh! Daa vi kom til toppen (Dead Woman's Pass), var det ca 3000 trappetrinn i nedoverbakke. Har vi gangsperre? Ja, det har vi. Siste dagen (i gaar) sto vi opp klokka kvart paa fire. Nei ikkje PM, men AM. Tidlig! Vi gjekk siste biten, og kjempa oss opp til the Sun Gate. Ubeskrivelig. Der saag vi Machu Picchu i sin storslaatte heilhet etter fire daga me blod, svette og taarer. Vel, kanskje ikkje saa mykje taarer :P Vaeret var heilt fantastisk under heile turen. Sol om dagen og regn om natta. Perfekt! "Team Scandinavia" (vi var tolv skandinaviarar og to engelskmenn:P) gjekk som nokon robotar. Stive og stoele heile gjengen! Men det stoppa oss ikkje fraa aa bestige Waynapicchu, den hoege toppen ved sida av Machu Picchu. Det var bratt, smalt og HOEGT ned! Toppen besto av fire store steina. That's it! Rett ned paa alle kantar. Ikkje aa anbefale for dei som er redde for hoegder, vi siktar til sanne som mammaen til Ingrid..:P Men FOR ei utsikt! No skjoennar vi betydninga av uttrykket "on top of the world"! Saa tok vi toget tilbake til Cusco, og her skal vi bli til den 7 april, daa vi setter kursen mot Rio de Janeiro! Vi gleda oss masse til sol, strandliv og piña colada;)

Vi tar gjerne imot kommentara, det hadde vore fint. :)

Adios amigos!